-Nigdy więcej z wami nie obejrzę horroru!-zobaczyłaś Tao, który z panicznym tonem w głosie uciekał przed Chen'em, który miał maskę potwora na twarzy. Westchnęłaś i weszłaś w głąb mieszkania. To co zrobiłaś było wielkim błędem. Po chwili wpadł na Ciebie Chanyeol i dalej pobiegł w swoją stronę, a Ty dostałaś w twarz poduszką. -Baekhyun-ah!-zawołałaś wkurzona na chłopaka, który celował już druga amunicją w przyjaciela. -Mianhe, mainhe.-powiedział szybko i zaczął gonić dalej Chanyeol'a.

-Aish...naprawdę, jak dzieci.-pokręciłaś głową z zażenowania. Po chwili zobaczyłaś chińskiego lidera leżącego na kanapie w salonie z książką na twarzy.-Kirs...-chłopak podniósł się, gdy usłyszał twój głos.

-O hej ____ co Cię do nas sprowadza?-spytał.-Suho oppa dzwonił do mnie, żebym przyszła...Wiesz może gdzie on jest?-rozejrzałaś się pokoju i uniknęłaś kolejnej poduszki, która leciała w twoją stronę.-Chanyeol!-krzyknęłaś na chłopaka, który przestraszony uciekł do kuchni. Po chwili jednak wyleciał z niej z hukiem i można było usłyszeć wrzaski D.O.

-Mówiłem, żebyś nie wchodził mi do kuchni kiedy gotuję!-rzucił w niego szmatką. Spojrzałaś po chwili ponownie na Kirs'a.-Chyba jest w pokoju, ale nie jestem pewny. Sam też bym w swoim z chęcią posiedział, gdyby Luhan z XiuMin'em mnie nie wywalili, bo zachciało im się pograć w piłke w mieszkaniu.-odpowiedział po czym ponownie się położył i nałożył sobie książkę na twarz. Skierowałaś się w stronę pokoju lidera zespołu. Zapukałaś, ale nikt nie odpowiadał, więc postanowiłaś wejść. Nikogo tam nie było. Poszłaś więc do pokoju obok. Ponownie uderzyłaś delikatnie kilka razy pięścią w drzwi. Kiedy usłyszałaś ciche "proszę" nacisnęłaś klamkę. Po chwili ujrzałaś Kai'a, który wraz ze swoim przyjacielem Taemin'em z SHINee grali na PS3. -O hej ____.-powiedzieli oboje i pomachali.-Hej.-uśmiechnęłaś się delikatnie.-Kai widziałeś może gdzieś Suho oppa?-zapytałaś niepewnie. Chłopak zastanawiał się chwilę po czym odpowiedział.-Chyba zamknął się w łazience.-odpowiedział po czym znowu z przyjacielem skupili się na grze. Wyszłaś z pokoju i do twoich uszu dotarło tylko "Jak mogłem znowu z Tobą przegrać!" Kai'a. Zaśmiałaś się cicho pod nosem. Poszłaś, więc do łazienki, w której rzekomo znajdował się Suho .Stanęłaś przed dębowymi drzwiami i zawołałaś. -Suho oppa!-odpowiedziała Ci cisza. Po chwili jednak usłyszałaś kroki. Drzwi lekko się uchyliły. Zerknęłaś przez  szparkę. Sekundę później poczułaś uścisk na swoim nadgarstku i wylądowałaś w pomieszczeniu, gdzie paliła się tylko jedna mała lampka, więc było trochę ciemno. Zaskoczona spojrzałaś na chłopaka i uniosłaś lekko jedną brew do góry. Suho zerknął na Ciebie po czym usiadł na podłodze. -Co się stało oppa?-spytałaś głosem pełnym troski. Chłopak spuścił lekko głowę. -Czy...ja jestem złym liderem?-usłyszałaś jego przybity głos. Zszokowało Cię jego pytanie. -Oczywiście, że nie! Skąd Ci w ogóle przyszło to do głowy?-zapytałaś zmartwiona. -No bo...reszta zespołu w ogóle mnie nie słucha...traktują mnie jak powietrze.-zmarszczyłaś brwi i przygryzłaś lekko dolną wargę.-Aish...naprawdę zachowują się jak dzieci.

-wyszeptałaś pod nosem. Po chwili usiadłaś obok chłopaka i delikatnie go przytuliłaś. -Jesteś świetnym liderem, najlepszym ze wszystkich.-powiedziałaś cicho. Suho podniósł głowę i spojrzał na Ciebie. W tym momencie odsunęłaś się od niego jak oparzona. Nie wiedziałaś czemu się do niego przytuliłaś. Skarciłaś się w myślach. Podrapałaś się ręką po głowie z zażenowania. Chłopak nagle chwycił twoją dłoń i przyciągnął Cię do siebie. Objął Cię delikatnie ramionami.-Junmyeon op..pa?-wydukałaś cicho. Zaczęłaś się delikatnie wiercić.

-Oppa co r..robisz?-spytałaś. Twoje policzki były tak czerwone, że zakryłaś je dłońmi. -Dziękuję Jagiya.

-wyszeptał do twojego ucha. Teraz już nawet nie chciałaś wiedzieć jak wyglądasz, bo najprawdopodobniej przypominałaś buraka.-Jagiya?-zapytałaś niepewnie.-Aigoo...czemu tak do mnie mówisz.-spojrzałaś w górę, żeby ujrzeć oczy chłopaka. -Już od dawna chciałem Ci to powiedzieć. Może i traktowałem Cię jak przyjaciółkę...

-Oppa zachowujesz się tak jak Ci wszyscy faceci w dramach.-zaśmiałaś się delikatnie i pokręciłaś głową. Chłopak automatycznie zakrył sobie usta prawą dłonią.-Gdzieś czytałam, że mężczyznom trudniej się to mówi niż kobietom, więc może dokończę za Ciebie.-uśmiechnęłaś się zadziornie.-Jeżeli powiem to co Ty chciałeś powiedzieć to...-pokazałaś na palcem na swój policzek. Lider nie dał Ci dokończyć, bo nachylił się nad tobą i musnął delikatnie twoje usta. -To już chyba znam odpowiedź.-spuściłaś palec w dół i uśmiechnęłaś się lekko. Twoje policzki był bardzo gorące, gdy spojrzałaś na chłopaka to zobaczyłaś, że on także jest zarumieniony. Wzięłaś jego twarz w swoje dłonie i przyciągnęłaś bliżej Ciebie. Złożyłaś na jego wargach krótki, wypełniony uczuciem pocałunek. -Kocham Cię.-jego głos odbijał się echem w twojej głowie. -Ja Ciebie też panie liderze.-uśmiechnęłaś się- A tymi dzieciakami to się nie przejmuj oni po prostu jeszcze nie dorośli.-chłopak zaśmiał się, a Ty wtuliłaś się w niego.